امنیت سایبری چیست ؟ همانطور که می دانید فضای سایبری به فضایی گفته می شود که با استفاده از اینترنت از آن بهره می بریم. حالا ممکن است منظور از این فضا، شبکه های اجتماعی یا فضای وب باشد. به هر صورت در این مقاله می توانید امنیت سایبری و روش های افزایش این امنیت را یاد بگیرید. به هر کسی که در فضای اینترنتی در حال فعالیت است پیشنهاد می کنیم که این مقاله را بخواند!.
آنچه در این مقاله خواهید خواند :
فضای مجازی به دنیای رایانه مجازی و به طور مشخص تر، یک رسانه الکترونیکی است که برای تسهیل ارتباطات آنلاین استفاده می شود. فضای مجازی معمولاً شامل یک شبکه رایانه ای بزرگ است که از بسیاری از زیرشبکه های رایانه ای در سراسر جهان تشکیل شده است که از پروتکل TCP/IP برای کمک به فعالیت های ارتباطی و تبادل داده ها استفاده می کنند.
ویژگی اصلی فضای مجازی یک محیط تعاملی و مجازی برای طیف وسیعی از شرکت کنندگان است.
در واژگان رایج فناوری اطلاعات، هر سیستمی که پایگاه کاربری قابل توجهی داشته باشد یا حتی یک رابط کاربری خوب طراحی شده باشد را می توان «فضای سایبری» در نظر گرفت. در ایران فضای سایبری و امنیت سایبری بیشتر به نرم افزار ها و شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام گفته می شود. درست است که امنیت در این شبکه های اجتماعی به شدت مهم است. اما نباید فراموش کرد که این امنیت به سایر بخش های مربوط به اینترنت هم تعلق می گیرد.
چناچه تمایل دارید درباره ی امنیت شبکه های مجازی همچون اینستاگرام و تلگرام بیشتر بدایند . پیشنهاد می کنم مقاله های هک اینستاگرام ، هک تلگرام و هک واتساپ را مطالعه نمایید. در این مقاله ها تمام آنچه باید درباره ی روش های اصولی هک پیام رسان ها و یا حتی جلوگیری از هک اکانت خود بدانید گفته شده است.
امنیت سایبری حفاظت از سیستم های متصل به اینترنت مانند سخت افزار، نرم افزار و داده ها در برابر تهدیدات سایبری است. این مفهوم توسط افراد و شرکت ها برای محافظت در برابر دسترسی غیرمجاز به مراکز داده و سایر سیستم های رایانه ای استفاده می شود. شرکت های بزرگ سالانه هزاران دلار برای امن کردن شبکه های خود خرج می کنند. همچنین تیم هایی متشکل از افراد مختلف دارند برای این که بتوانند تست های نفوذ را انجام دهند و از حملات سایبری جلوگیری کنند.
یک استراتژی امنیت سایبری قوی می تواند وضعیت امنیتی خوبی در برابر حملات مخرب ایجاد کند .که برای دسترسی، اصلاح، حذف، تخریب یا اخاذی از سیستم ها و داده های حساس سازمان یا کاربر طراحی شده است. امنیت سایبری همچنین برای جلوگیری از حملاتی که هدف آنها از کار انداختن یا اختلال در عملکرد یک سیستم یا دستگاه است مفید است.
اهمیت امنیت سایبری با افزایش تعداد کاربران، دستگاهها و برنامههای کاربردی در شرکتهای مدرن، با افزایش سیل دادهها – که بیشتر آنها حساس یا محرمانه هستند، همچنان در حال افزایش است. افزایش حجم و پیچیدگی مهاجمان سایبری و تکنیک های حمله این مشکل را تشدید می کند.
حوزه امنیت سایبری را می توان به چند قسمت تقسیم کرد که هماهنگی آن در سازمان برای موفقیت یک برنامه امنیت سایبری بسیار مهم است. این بخش ها شامل موارد زیر است:
امنیت برنامه
امنیت اطلاعات یا داده ها
امنیت شبکه
بازیابی بلایا / برنامه ریزی تداوم کسب و کار
امنیت عملیاتی
امنیت ابری
امنیت زیرساخت های حیاتی
امنیت فیزیکی
آموزش کاربر نهایی
حفظ امنیت سایبری در یک چشم انداز تهدید در حال تکامل یک چالش برای همه سازمان ها است. رویکردهای واکنش سنتی، که در آن منابع برای محافظت از سیستمها در برابر بزرگترین تهدیدات شناخته شده قرار میگرفتند، در حالی که تهدیدات کمتر شناخته شده محافظت نشده بودند، دیگر تاکتیک ها کافی نیستند.
برای همگامی با خطرات امنیتی در حال تغییر، یک رویکرد فعال تر و سازگارتر مورد نیاز است. چندین سازمان کلیدی مشاوره امنیت سایبری راهنمایی ارائه می دهند. به عنوان مثال، موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) توصیه می کند که نظارت مستمر و ارزیابی های زمان واقعی را به عنوان بخشی از چارچوب ارزیابی ریسک برای دفاع در برابر تهدیدات شناخته شده و ناشناخته اتخاذ کنید.
📚📚📚 بیشتر بخوانید : آشنایی با انواع ویروس های کامپیوتری
مزایای پیاده سازی و حفظ شیوه های امنیت سایبری عبارتند از:
محافظت از کسب و کار خود در برابر حملات سایبری و نقض اطلاعات
حفاظت از داده ها و شبکه
جلوگیری از دسترسی غیرمجاز کاربران
بهبود زمان بهبودی پس از شکست امنیت
حفاظت برای کاربران نهایی و دستگاه های نقطه پایانی
رعایت مقررات
تداوم کسب و کار
افزایش شهرت و اعتماد شرکت را برای توسعه دهندگان، شرکا، مشتریان، سهامداران و کارمندان
فرآیند همگام شدن با فناوریهای جدید، روندهای امنیتی و اطلاعات تهدیدات یک کار چالش برانگیز است. حفاظت از اطلاعات و سایر دارایی ها در برابر تهدیدات سایبری که اشکال مختلفی دارند ضروری است. انواع تهدیدات سایبری عبارتند از:
نوعی نرم افزار است که در آن می توان از هر فایل یا برنامه ای برای آسیب رساندن به کاربر رایانه استفاده کرد. این شامل کرم ها، ویروس ها، تروجان ها و نرم افزارهای جاسوسی می شود.
از بد افزار ها برای هک گوشی ، هک اس ام اس و یا هک شبکه های اجتماعی میتوان استفاده کرد.
نوع دیگری از بدافزار است. این شامل مهاجمی میشود که فایلهای سیستم رایانه قربانی را قفل میکند – معمولاً از طریق رمزگذاری – و درخواست پرداخت برای رمزگشایی و باز کردن قفل آنها.
حملهای است که بر تعامل انسانی متکی است تا کاربران را فریب دهد تا اقدامات امنیتی را نقض کنند تا اطلاعات حساسی را که معمولاً محافظت میشوند به دست آورند.
نوعی مهندسی اجتماعی است که در آن ایمیلها یا پیامهای متنی جعلی مشابه ایمیلهایی از منابع معتبر یا شناخته شده ارسال میشوند. حملات تصادفی اغلب به منظور سرقت داده های حساس مانند اطلاعات کارت اعتباری یا ورود به سیستم هستند.
نوعی حمله فیشینگ است که کاربر، سازمان یا کسب و کار را هدف قرار می دهد.
نقض های امنیتی یا آسیب های مربوط به انسان هستند – به عنوان مثال، کارمندان، پیمانکاران یا مشتریان. تهدیدهای داخلی می توانند ماهیت بدخواهانه یا سهل انگارانه داشته باشند.
حملاتی هستند که در آن سیستم های ترافیکی متعدد یک سیستم هدف، مانند یک سرور، وب سایت یا سایر منابع شبکه را مختل می کنند. با پر کردن اهداف با پیامها، درخواستهای اتصال یا بستهها، مهاجمان میتوانند سیستم را کند یا خراب کنند و از ترافیک قانونی جلوگیری کنند.
تهدیدات پایدار پیشرفته (APT) مدتهاست که هدف قرار گرفته است .حملاتی که در آن یک مهاجم به یک شبکه نفوذ می کند و برای مدت طولانی با هدف سرقت داده ها ناشناخته می ماند.
حملات Man-in-the-Middle (MitM) حملاتی استراق سمع هستند که شامل رهگیری و انتقال پیامها بین دو طرف توسط مهاجم میشود که معتقدند با یکدیگر در ارتباط هستند.
سایر حملات متداول شامل باتنتها، حملات درایو به دانلود، کیتهای بهرهبرداری، تبلیغات بد، vishing، حملات پر کردن اعتبار، حملات اسکریپت بین سایتی (XSS)، حملات تزریق SQL، به خطر افتادن ایمیل تجاری (BEC) و سوء استفادههای روز صفر است.
امنیت سایبری به طور مداوم توسط هکرها، از دست دادن داده ها، حریم خصوصی، مدیریت ریسک و تغییر استراتژی های امنیت سایبری به چالش کشیده می شود. انتظار نمی رود تعداد حملات سایبری در آینده نزدیک کاهش یابد. علاوه بر این، افزایش نقاط ورودی برای حملات.مانند ورود اینترنت اشیا (IoT)، نیاز به ایمن سازی شبکه ها و دستگاه ها را افزایش می دهد.
یکی از مشکل سازترین عناصر امنیت سایبری، ماهیت در حال تحول خطرات امنیتی است. با ظهور فناوریهای جدید، و با استفاده از فناوری به روشهای جدید یا متفاوت، راههای حمله جدید توسعه مییابند. همراهی با این تغییرات و پیشرفت های مکرر در حملات است. همچنین به روز رسانی شیوه های محافظت در برابر آنها، می تواند چالش برانگیز باشد. مسائل شامل حصول اطمینان از به روز رسانی مداوم تمام عناصر امنیت سایبری برای محافظت در برابر آسیب پذیری های احتمالی است. این امر به ویژه برای سازمان های کوچکتر بدون کارکنان یا منابع داخلی می تواند دشوار باشد.
علاوه بر این، سازمان ها می توانند داده های بالقوه زیادی را در مورد افرادی که از یک یا چند سرویس آنها استفاده می کنند جمع آوری کنند. با جمعآوری دادههای بیشتر، احتمال وجود یک مجرم سایبری که میخواهد اطلاعات شناسایی شخصی (PII) را سرقت کند، نگرانی دیگری است. به عنوان مثال، سازمانی که PII را در فضای ابری ذخیره می کند ممکن است در معرض حمله باج افزار قرار گیرد. سازمان ها باید هر کاری که می توانند برای جلوگیری از نفوذ ابر انجام دهند.
برنامههای امنیت سایبری باید به آموزش کاربر نهایی نیز بپردازند. زیرا کارمندان ممکن است به طور تصادفی ویروسها را در لپتاپ یا دستگاههای تلفن همراه خود وارد محل کار کنند. آموزش منظم آگاهی از امنیت به کارمندان کمک می کند. تا نقش خود را در ایمن نگه داشتن شرکت خود در برابر تهدیدات سایبری انجام دهند.
چالش دیگری که برای امنیت سایبری وجود دارد، کمبود پرسنل امنیت سایبری واجد شرایط است. با افزایش حجم دادههای جمعآوریشده و استفاده شده توسط کسبوکارها، نیاز به کارکنان امنیت سایبری برای تجزیه و تحلیل، مدیریت و واکنش به حوادث نیز افزایش مییابد. (ISC)2 فاصله محل کار بین مشاغل مورد نیاز امنیت سایبری و متخصصان امنیتی را 3.1 میلیون تخمین زد.
اتوماسیون به یک جزء جدایی ناپذیر برای محافظت از شرکت ها در برابر افزایش تعداد و پیچیدگی تهدیدات سایبری تبدیل شده است. استفاده از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی در مناطقی با جریان داده های با حجم بالا بسیار زیباست. چون می تواند به بهبود امنیت سایبری در سه دسته اصلی کمک کند:
تشخیص تهدید پلتفرمهای هوش مصنوعی میتوانند دادهها را تجزیه و تحلیل کنند و تهدیدات شناخته شده را شناسایی کنند و همچنین تهدیدات جدید را پیشبینی کنند.
پاسخ تهدید پلتفرمهای هوش مصنوعی نیز حفاظتهای امنیتی را ایجاد و بهطور خودکار اعمال میکنند.
متخصصان امنیتی اغلب مملو از هشدارها و کارهای تکراری هستند. هوش مصنوعی می تواند با تریگر کردن خودکار آلارم های کم خطر و خودکارسازی تجزیه و تحلیل کلان داده ها و سایر کارهای تکراری، خستگی هشدار را از بین ببرد و انسان ها را برای انجام کارهای پیچیده تر آزاد کند.
از دیگر مزایای اتوماسیون در امنیت سایبری می توان به طبقه بندی حملات، طبقه بندی بدافزار، تجزیه و تحلیل ترافیک، تجزیه و تحلیل انطباق و موارد دیگر اشاره کرد.
ارائه دهندگان در زمینه امنیت سایبری معمولا محصولات و خدمات امنیتی مختلفی را ارائه می دهند. ابزارها و سیستم های امنیتی رایج عبارتند از:
مدیریت هویت و دسترسی (IAM)
فایروال ها
حفاظت نقطه پایانی
ضد بدافزار
سیستم های تشخیص/جلوگیری از نفوذ (IPS/IDS)
پیشگیری از دست دادن داده ها (DLP)
تشخیص و پاسخ نقطه پایانی
اطلاعات امنیتی و مدیریت رویداد (SIEM)
ابزارهای رمزگذاری
اسکنرهای آسیب پذیری
شبکه های خصوصی مجازی (VPN)
پلت فرم حفاظت از بار کاری ابری (CWPP)
کارگزار امنیت دسترسی ابری (CASB)
ارائه دهندگان معروف امنیت سایبری عبارتند از Check Point، Cisco. Code42، CrowdStrike، FireEye، Fortinet، IBM، Imperva، KnowBe4، McAfee. Microsoft، Palo Alto Networks، Rapid7، Splunk، Symantec، Trend Micro و Trustwave.
با ادامه رشد چشم انداز تهدیدات سایبری و ظهور تهدیدهای جدید – مانند تهدیدات اینترنت اشیا – به افرادی با آگاهی از امنیت سایبری و مهارت های سخت افزاری و نرم افزاری نیاز است.
متخصصان فناوری اطلاعات و سایر متخصصان رایانه در نقش های امنیتی مورد نیاز هستند، مانند:
فردی است که بر برنامه امنیتی در سراسر سازمان دارد و بر عملیات بخش امنیت فناوری اطلاعات نظارت دارد.
مدیر اجرایی مسئول امنیت فیزیکی و/یا سایبری یک شرکت است.
دارایی های شرکت را در برابر تهدیدات با تمرکز بر کنترل کیفیت در زیرساخت فناوری اطلاعات محافظت می کنند.
مسئول برنامه ریزی، تجزیه و تحلیل، طراحی، آزمایش، نگهداری و پشتیبانی از زیرساخت های حیاتی یک سازمان هستند.
چندین مسئولیت دارند که شامل برنامه ریزی اقدامات و کنترل های امنیتی، حفاظت از فایل های دیجیتال و انجام ممیزی های امنیتی داخلی و خارجی است.
هکرهای اخلاقی هستند که امنیت سیستمها، شبکهها و برنامهها را آزمایش میکنند و به دنبال آسیبپذیریهایی هستند که میتوانند توسط عوامل مخرب مورد سوء استفاده قرار گیرند.
تحلیلگران تهدید هستند که هدفشان کشف آسیبپذیریها و حملات و کاهش آنها قبل از به خطر انداختن یک تجارت است.
سایر مشاغل امنیت سایبری شامل مشاوران امنیتی، افسر حفاظت از داده ها، معماران امنیت ابری، مدیران و تحلیلگران مدیر عملیات امنیتی (SOC)، محققان امنیتی، رمزنگاران و مدیران امنیتی است.