اگر درباره ی امنیت سایبری مطالعه زیادی داشته باشید حتما درباره امنیت اطلاعات شنیده اید . در این مقاله می خواهیم با استفاده از همه ی تجربیات این چند ساله همه چیز هایی که به امنیت اطلاعات مربوط می شود را به شما بگوییم.

امنیت اطلاعات(Info sec) چیست؟

امنیت اطلاعات ابزارها و فرآیندهایی را که سازمان ها برای محافظت از اطلاعات استفاده می کنند، پوشش می دهد. این شامل تنظیمات خط‌مشی است که از دسترسی افراد غیرمجاز به اطلاعات تجاری یا شخصی جلوگیری می‌کند. امنیت اطلاعات یک زمینه رو به رشد و در حال تکامل است که طیف گسترده ای از زمینه ها را از امنیت شبکه و زیرساخت گرفته تا تست و ممیزی را پوشش می دهد.

امنیت اطلاعات از اطلاعات حساس در برابر فعالیت های غیرمجاز از جمله بازرسی، اصلاح، ضبط و هرگونه اختلال یا تخریب محافظت می کند. هدف اطمینان از ایمنی و حریم خصوصی داده های مهم مانند جزئیات حساب مشتری، داده های مالی یا مالکیت معنوی است. پیامدهای حوادث امنیتی شامل سرقت اطلاعات خصوصی، دستکاری داده ها و حذف داده ها است. حملات می توانند فرآیندهای کاری را مختل کنند و به اعتبار یک شرکت آسیب برسانند . همچنین هزینه ملموسی نیز به همراه داشته باشند.

سازمان‌ها باید بودجه‌ای را برای امنیت تخصیص دهند .همچنین اطمینان حاصل کنند که آماده شناسایی، پاسخگویی و پیشگیری فعالانه از حملات هستند. حملاتی مانند فیشینگ، بدافزارها، ویروس‌ها، خودی‌های مخرب و باج‌افزار هستند.

3 اصل امنیت اطلاعات چیست؟

اصول اساسی امنیت اطلاعات محرمانه بودن، یکپارچگی و در دسترس بودن است. هر عنصر از برنامه امنیت اطلاعات باید برای اجرای یک یا چند اصل از این اصول طراحی شود. آنها با هم سه گانه سیا نامیده می شوند.

1-محرمانه بودن

اقدامات محرمانه برای جلوگیری از افشای غیرمجاز اطلاعات طراحی شده است. هدف از اصل محرمانه نگه داشتن اطلاعات شخصی خصوصی و اطمینان از قابل مشاهده و در دسترس بودن آنها فقط برای افرادی است که مالک آن هستند .یا برای انجام وظایف سازمانی خود به آن نیاز دارند.

2-تمامیت

سازگاری شامل محافظت در برابر تغییرات غیرمجاز (افزودن، حذف، تغییر و غیره) به داده ها است. اصل یکپارچگی تضمین می‌کند که داده‌ها دقیق و قابل اعتماد هستند و به اشتباه اصلاح نمی‌شوند، چه تصادفی و چه بدخواهانه.

3-دسترسی

در دسترس بودن حفاظت از توانایی سیستم برای در دسترس قرار دادن سیستم های نرم افزاری و داده ها در زمانی که کاربر به آن نیاز دارد (یا در زمان مشخص) است. هدف از در دسترس بودن این است که زیرساخت فناوری، برنامه‌های کاربردی و داده‌ها را زمانی که برای یک فرآیند سازمانی یا برای مشتریان سازمان مورد نیاز هستند، در دسترس قرار دهد.

مقایسه امنیت اطلاعات و امنیت سایبری

امنیت اطلاعات از نظر دامنه و هدف با امنیت سایبری متفاوت است. این دو اصطلاح اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما به طور دقیق تر، امنیت سایبری زیرمجموعه ای از امنیت اطلاعات است. امنیت اطلاعات حوزه وسیعی است که حوزه‌های زیادی مانند امنیت فیزیکی، امنیت نقطه پایانی، رمزگذاری داده‌ها و امنیت شبکه را پوشش می‌دهد. همچنین ارتباط نزدیکی با تضمین اطلاعات دارد که از اطلاعات در برابر تهدیداتی مانند بلایای طبیعی و خرابی سرور محافظت می کند.

امنیت سایبری در درجه اول تهدیدهای مرتبط با فناوری را با شیوه ها و ابزارهایی که می تواند از آنها جلوگیری یا کاهش دهد، مورد توجه قرار می دهد. مقوله مرتبط دیگر امنیت داده است که بر محافظت از داده های سازمان در برابر قرار گرفتن تصادفی یا مخرب در معرض اشخاص غیرمجاز تمرکز دارد.

سیاست امنیت اطلاعات

خط مشی امنیت اطلاعات (ISP) مجموعه قوانینی است که افراد را هنگام استفاده از دارایی های فناوری اطلاعات راهنمایی می کند. شرکت ها می توانند خط مشی های امنیت اطلاعات ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که کارمندان و سایر کاربران از پروتکل ها و رویه های امنیتی پیروی می کنند. سیاست های امنیتی برای اطمینان از اینکه فقط کاربران مجاز می توانند به سیستم ها و اطلاعات حساس دسترسی داشته باشند در نظر گرفته شده است.

ایجاد یک سیاست امنیتی مؤثر و اتخاذ گام‌هایی برای اطمینان از رعایت گام مهمی در جهت پیشگیری و کاهش تهدیدات امنیتی است. برای اینکه خط مشی خود واقعاً مؤثر باشد، آن را مرتباً بر اساس تغییرات شرکت، تهدیدات جدید، نتیجه‌گیری‌های ناشی از نقض‌های قبلی و تغییرات در سیستم‌ها و ابزارهای امنیتی به‌روزرسانی کنید.

استراتژی امنیت اطلاعات خود را عملی و معقول کنید. برای پاسخگویی به نیازها و فوریت‌های بخش‌های مختلف درون سازمان، لازم است سیستمی از استثنائات، با فرآیند تایید، به کار گرفته شود که بخش‌ها یا افراد را قادر می‌سازد تا در شرایط خاص از قوانین عدول کنند.

بیشتر بخوانید: هک دوربین مدار بسته

بیشترین تهدیدات برای infosec

صدها دسته از تهدیدات امنیت اطلاعات و میلیون ها عامل تهدید شناخته شده وجود دارد. در زیر برخی از تهدیدات کلیدی را که برای تیم‌های امنیتی در شرکت‌های مدرن اولویت دارند، پوشش می‌دهیم.

سیستم های ناامن یا ضعیف

سرعت و توسعه فناوری اغلب منجر به سازش در اقدامات امنیتی می شود. در موارد دیگر، سیستم‌ها بدون در نظر گرفتن امنیت توسعه داده می‌شوند و به عنوان سیستم‌های قدیمی در سازمان باقی می‌مانند. سازمان‌ها باید این سیستم‌های دارای امنیت ضعیف را شناسایی کرده و با ایمن کردن یا وصله‌کردن آنها، از کار انداختن یا جداسازی آنها، تهدید را کاهش دهند.

حملات رسانه های اجتماعی

بسیاری از افراد دارای حساب رسانه های اجتماعی هستند.جایی که اغلب ناخواسته اطلاعات زیادی در مورد خود به اشتراک می گذارند. مهاجمان می‌توانند مستقیماً از طریق رسانه‌های اجتماعی، به عنوان مثال با انتشار بدافزار از طریق پیام‌های رسانه‌های اجتماعی، یا به‌طور غیرمستقیم، با استفاده از اطلاعات به‌دست‌آمده از این سایت‌ها برای تجزیه و تحلیل آسیب‌پذیری‌های کاربران و سازمانی، حملات را انجام دهند و از آنها برای طراحی حمله استفاده کنند.

مهندسی اجتماعی

مهندسی اجتماعی شامل ارسال ایمیل‌ها و پیام‌هایی توسط مهاجمان می‌شود که کاربران را فریب می‌دهد تا اقداماتی را انجام دهند که ممکن است امنیت آنها را به خطر بیندازد یا اطلاعات خصوصی را فاش کند. مهاجمان با استفاده از محرک های روانی مانند کنجکاوی، فوریت یا ترس، کاربران را دستکاری می کنند.

از آنجایی که به نظر می رسد منبع یک پیام مهندسی اجتماعی قابل اعتماد است، افراد احتمالاً با کلیک کردن روی پیوندی که بدافزار را روی دستگاه آنها نصب می کند یا با ارائه اطلاعات شخصی، اعتبارنامه یا جزئیات مالی، از این کار پیروی می کنند.

سازمان‌ها می‌توانند مهندسی اجتماعی را با آگاه کردن کاربران از خطرات آن و آموزش آنها برای شناسایی و اجتناب از پیام‌های مشکوک مهندسی اجتماعی کاهش دهند. علاوه بر این، می‌توان از سیستم‌های فن‌آوری برای مسدود کردن مهندسی اجتماعی در منبع آن یا جلوگیری از انجام اقدامات خطرناکی مانند کلیک بر روی پیوندهای ناشناخته یا دانلود پیوست‌های ناشناخته استفاده کرد.

بدافزار

کاربران سازمانی با طیف وسیعی از دستگاه‌های نقطه پایانی کار می‌کنند، از جمله رایانه‌های رومیزی، لپ‌تاپ، تبلت‌ها و تلفن‌های همراه، که بسیاری از آنها مالکیت خصوصی دارند و تحت کنترل سازمان نیستند و همه آنها به طور منظم به اینترنت متصل می‌شوند.

یک تهدید اولیه در تمام این نقاط پایانی، بدافزار است که می‌تواند با روش‌های مختلف منتقل شود، می‌تواند منجر به به خطر افتادن خود نقطه پایانی شود، و همچنین می‌تواند منجر به افزایش امتیاز به سایر سیستم‌های سازمانی شود.

نرم افزار آنتی ویروس سنتی برای مسدود کردن همه اشکال مدرن بدافزار کافی نیست و رویکردهای پیشرفته تری برای ایمن سازی نقاط پایانی مانند شناسایی و پاسخ نقطه پایانی (EDR) در حال توسعه است.

عدم وجود رمزگذاری

فرآیندهای رمزگذاری داده ها را به گونه ای رمزگذاری می کنند که تنها توسط کاربران با کلیدهای مخفی قابل رمزگشایی باشند. در ممانعت از از بین رفتن یا خراب شدن داده ها در صورت مفقود شدن یا سرقت تجهیزات و یا در صورت به خطر افتادن سیستم های سازمانی توسط مهاجمان بسیار موثر است.

متأسفانه، این اقدام به دلیل پیچیدگی و عدم وجود تعهدات قانونی مرتبط با اجرای صحیح، اغلب نادیده گرفته می شود. سازمان‌ها با خرید دستگاه‌های ذخیره‌سازی یا استفاده از سرویس‌های ابری که از رمزگذاری پشتیبانی می‌کنند .یا با استفاده از ابزارهای امنیتی اختصاصی، به طور فزاینده‌ای از رمزگذاری استفاده می‌کنند.

پیکربندی اشتباه امنیتی

سازمان‌های مدرن از تعداد زیادی پلت‌فرم و ابزار فناوری، به‌ویژه برنامه‌های کاربردی وب، پایگاه‌های داده، و برنامه‌های نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS) یا زیرساخت به‌عنوان سرویس (IaaS) از ارائه‌دهندگانی مانند خدمات وب آمازون استفاده می‌کنند.

پلتفرم‌های درجه سازمانی و سرویس‌های ابری دارای ویژگی‌های امنیتی هستند، اما اینها باید توسط سازمان پیکربندی شوند. پیکربندی اشتباه امنیتی به دلیل سهل انگاری یا خطای انسانی می تواند منجر به نقض امنیت شود. مشکل دیگر «انحراف پیکربندی» است. که در آن پیکربندی صحیح امنیتی می‌تواند به سرعت منسوخ شود و یک سیستم را آسیب‌پذیر کند. بدون اینکه از کارکنان فناوری اطلاعات یا امنیتی مطلع باشند.

سازمان‌ها می‌توانند پیکربندی نادرست امنیتی را با استفاده از پلتفرم‌های فناوری که به طور مداوم سیستم‌ها را رصد می‌کنند، شکاف‌های پیکربندی را شناسایی می‌کنند. مشکلات پیکربندی را که سیستم‌ها را آسیب‌پذیر می‌کنند. هشدار یا حتی به طور خودکار اصلاح کنند، کاهش دهند.

مقایسه حملات فعال حملات غیرفعال

امنیت اطلاعات برای محافظت از سازمان ها در برابر حملات مخرب در نظر گرفته شده است. دو نوع اصلی حملات وجود دارد: فعال و غیرفعال. پیشگیری از حملات فعال دشوارتر است و تمرکز بر شناسایی، کاهش و بازیابی آنهاست. با اقدامات امنیتی قوی می توان از حملات غیرفعال جلوگیری کرد.

حمله فعال

یک حمله فعال شامل رهگیری یک ارتباط یا پیام و تغییر آن برای اثرات مخرب است. سه نوع رایج از حملات فعال وجود دارد:

وقفه – مهاجم ارتباط اصلی را قطع می کند و پیام های مخرب جدیدی ایجاد می کند و وانمود می کند که یکی از طرفین ارتباط است.
اصلاح – مهاجم از ارتباطات موجود استفاده می‌کند و یا آنها را برای فریب دادن یکی از طرف‌های ارتباط بازپخش می‌کند، یا آنها را برای کسب مزیت تغییر می‌دهد.
ساخت: ارتباطات جعلی یا مصنوعی، معمولاً با هدف دستیابی به انکار سرویس (DoS) ایجاد می کند. این امر از دسترسی کاربران به سیستم ها یا انجام عملیات عادی جلوگیری می کند.

حمله غیرفعال

در یک حمله غیرفعال، مهاجم یک سیستم را رصد می کند، نظارت می کند و به طور غیرقانونی اطلاعات را بدون تغییر آن کپی می کند. سپس از این اطلاعات برای ایجاد اختلال در شبکه ها یا به خطر انداختن سیستم های هدف استفاده می کنند.

مهاجمان هیچ تغییری در ارتباطات یا سیستم های هدف ایجاد نمی کنند. این امر تشخیص را دشوارتر می کند. با این حال، رمزگذاری می تواند به جلوگیری از حملات غیرفعال کمک کند زیرا داده ها را مبهم می کند و استفاده مهاجمان از آن را دشوارتر می کند.تهدیدی برای در دسترس بودن و یکپارچگی داده های حساس است. تهدیدی برای محرمانه بودن داده های حساس است.
ممکن است منجر به آسیب به سیستم های سازمانی شود. مستقیماً به سیستم های سازمانی آسیب وارد نمی کند.
قربانیان معمولاً از حمله اطلاع دارند قربانیان معمولاً از حمله اطلاعی ندارند.
تمرکز اصلی امنیتی بر روی شناسایی و کاهش است. تمرکز اصلی امنیتی بر پیشگیری است.

بیشتر بخوانید: برنامه نویسی برای هک اندروید

قوانین Info Sec و حفاظت از داده ها

امنیت اطلاعات در تعامل دائمی با قوانین و مقررات مکان هایی است که یک سازمان در آن تجارت می کند. مقررات حفاظت از داده ها در سراسر جهان بر افزایش حریم خصوصی داده های شخصی تمرکز دارد و محدودیت هایی را برای سازمان ها برای جمع آوری، ذخیره و استفاده از داده های مشتریان ایجاد می کند.

حریم خصوصی داده ها بر اطلاعات شخصی قابل شناسایی (PII) متمرکز است و در درجه اول به نحوه ذخیره و استفاده از داده ها مربوط می شود. PII شامل هر داده ای است که می تواند مستقیماً به کاربر مرتبط شود، مانند نام، شماره شناسه، تاریخ تولد، آدرس فیزیکی یا شماره تلفن. همچنین ممکن است شامل مصنوعاتی مانند پست های رسانه های اجتماعی، تصاویر نمایه و آدرس های IP باشد.

قوانین حفاظت از داده ها در اتحادیه اروپا (EU): GDPR

شناخته شده ترین قانون حفظ حریم خصوصی در اتحادیه اروپا، مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) است. این مقررات جمع آوری، استفاده، ذخیره سازی، امنیت و انتقال داده های مربوط به ساکنان اتحادیه اروپا را پوشش می دهد.درست است که این قوانین در اروپا به کار می رود. اما در ایران هم از همین موارد استفاده می شود.

GDPR برای هر سازمانی که با شهروندان اتحادیه اروپا تجارت می کند، صرف نظر از اینکه خود شرکت در داخل یا خارج از اتحادیه اروپا مستقر است، اعمال می شود. نقض دستورالعمل ها ممکن است منجر به جریمه تا 4٪ از فروش جهانی یا 20 میلیون یورو شود.

اهداف اصلی GDPR عبارتند از:

تعیین حریم خصوصی داده های شخصی به عنوان یک حقوق اساسی بشر
اجرای الزامات معیارهای حفظ حریم خصوصی
استانداردسازی نحوه اعمال قوانین حفظ حریم خصوصی

GDPR شامل حفاظت از انواع داده های زیر است:

اطلاعات شخصی مانند نام، شماره شناسایی، تاریخ تولد یا آدرس
داده های وب مانند آدرس IP، کوکی ها، مکان و غیره.
اطلاعات بهداشتی از جمله تشخیص و پیش آگهی
داده های بیومتریک از جمله داده های صوتی، DNA و اثر انگشت
ارتباطات خصوصی
عکس و فیلم
داده های فرهنگی، اجتماعی یا اقتصادی

قوانین حفاظت از داده ها در ایالات متحده آمریکا

علیرغم معرفی برخی مقررات، در حال حاضر هیچ قانون فدرالی بر حفظ حریم خصوصی داده ها به طور کلی در ایالات متحده وجود ندارد. با این حال، برخی مقررات از انواع خاص یا استفاده از داده ها محافظت می کند. این شامل:

قانون کمیسیون تجارت فدرال – سازمان ها را از فریب دادن مصرف کنندگان با توجه به سیاست های حفظ حریم خصوصی، عدم حمایت کافی از حریم خصوصی مشتری و تبلیغات گمراه کننده منع می کند.
قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان – مجموعه داده های مربوط به افراد زیر سن قانونی را تنظیم می کند.
قانون حمل و نقل و حسابداری بیمه سلامت (HIPAA) – ذخیره سازی، حریم خصوصی و استفاده از اطلاعات سلامت را تنظیم می کند.
قانون Gramm Leach Bliley (GLBA) – اطلاعات شخصی جمع آوری و ذخیره شده توسط موسسات مالی و بانک ها را تنظیم می کند.
قانون گزارش دهی اعتبار منصفانه – جمع آوری، استفاده و دسترسی به سوابق اعتباری و اطلاعات را تنظیم می کند.

علاوه بر این، کمیسیون تجارت فدرال (FTC) مسئول محافظت از کاربران در برابر تراکنش های تقلبی یا غیرمنصفانه مانند امنیت داده ها و حریم خصوصی است. FTC می تواند مقررات وضع کند.قوانین را اجرا کند، تخلفات را مجازات کند.همچنین  تقلب سازمانی یا تخلفات مشکوک را بررسی کند.

علاوه بر دستورالعمل های فدرال، 25 ایالت آمریکا قوانین مختلفی را برای تنظیم داده ها وضع کرده اند. معروف ترین مثال قانون حفظ حریم خصوصی مصرف کنندگان کالیفرنیا (CCPA) است. این قانون در ژانویه 2020 اجرایی شد و از ساکنان کالیفرنیا محافظت می کند. از جمله حق دسترسی به اطلاعات خصوصی، درخواست حذف اطلاعات خصوصی، و انصراف از جمع آوری داده ها یا فروش مجدد.

همچنین مقررات منطقه ای دیگری مانند:

سازمان نظارتی احتیاطی استرالیا (APRA) CPS 234
قانون حفاظت از اطلاعات شخصی و اسناد الکترونیکی کانادا (PIPEDA)
قانون حفاظت از داده های شخصی سنگاپور (PDPA)

امنیت اطلاعات با Imperva

Imperva به سازمان‌هایی در هر اندازه کمک می‌کند تا برنامه‌های امنیت اطلاعات را اجرا کنند و از داده‌ها و دارایی‌های حساس محافظت کنند.

امنیت برنامه ایمپروا

Imperva محافظت چند لایه ای را برای اطمینان از در دسترس بودن، دسترسی آسان و ایمن وب سایت ها و برنامه ها ارائه می دهد. راه حل امنیتی برنامه Imperva شامل موارد زیر است:

حفاظت از DDoS – در همه موقعیت‌ها زمان کار را حفظ کنید. از هر نوع حمله DDoS با هر اندازه ای که مانع دسترسی به وب سایت و زیرساخت شبکه شما شود جلوگیری کنید.
CDN- با CDN طراحی شده برای توسعه دهندگان، عملکرد وب سایت را افزایش دهید و هزینه های پهنای باند را کاهش دهید. منابع استاتیک را در لبه ذخیره کنید و همزمان APIها و وب‌سایت‌های پویا را تسریع کنید.
WAF – مبتنی بر ابر

اجازه ترافیک قانونی را می دهد و از ترافیک بد جلوگیری می کند و از برنامه های کاربردی در لبه محافظت می کند. Gateway WAF برنامه ها و API های داخل شبکه شما را ایمن نگه می دارد.
مدیریت ربات – ترافیک ربات شما را برای مشخص کردن ناهنجاری‌ها تجزیه و تحلیل می‌کند، رفتار بد ربات را شناسایی می‌کند و آن را از طریق مکانیسم‌های چالشی که بر ترافیک کاربر تأثیر نمی‌گذارد، تأیید می‌کند.

مهم:

امنیت API

با حصول اطمینان از اینکه تنها ترافیک مورد نظر می تواند به نقطه پایانی API شما دسترسی داشته باشد. همچنین شناسایی و مسدود کردن سوء استفاده از آسیب پذیری ها، از API ها محافظت می کند.

حفاظت از تصرف حساب – از یک فرآیند تشخیص مبتنی بر قصد برای شناسایی و دفاع در برابر تلاش‌ها برای تسخیر حساب‌های کاربران برای اهداف مخرب استفاده می‌کند.
RASP—برنامه های خود را از درون در برابر حملات شناخته شده و روز صفر ایمن نگه دارید. محافظت سریع و دقیق بدون امضا یا حالت یادگیری.
تجزیه و تحلیل حمله – تهدیدات امنیتی واقعی را به طور موثر و دقیق با اطلاعات قابل اجرا در تمام لایه های دفاعی خود کاهش دهید و به آنها پاسخ دهید.

حفاظت از داده های ایمپروا

راه حل امنیت داده Imperva از داده های شما در هر کجا که زندگی می کند محافظت می کند. در محل، در فضای ابری و در محیط های ترکیبی. همچنین تیم های امنیتی و فناوری اطلاعات را با دید کامل از نحوه دسترسی، استفاده و جابجایی داده ها در سازمان فراهم می کند.

رویکرد جامع ما بر چندین لایه حفاظتی متکی است، از جمله:

فایروال پایگاه داده

تزریق SQL و سایر تهدیدها را مسدود می کند، در حالی که آسیب پذیری های شناخته شده را ارزیابی می کند.

مدیریت حقوق کاربر

دسترسی به داده ها و فعالیت های کاربران ممتاز را برای شناسایی امتیازات بیش از حد، نامناسب و استفاده نشده نظارت می کند.

پنهان‌سازی و رمزگذاری داده‌ها

داده‌های حساس را مخدوش می‌کند تا برای بازیگر بد بی‌فایده باشد، حتی اگر به نحوی استخراج شود.

پیشگیری از از دست دادن داده (DLP)

داده‌ها را در حال حرکت، در حالت استراحت روی سرورها، در فضای ذخیره‌سازی ابری یا دستگاه‌های نقطه پایانی بررسی می‌کند.

تجزیه و تحلیل رفتار کاربر

خطوط پایه رفتار دسترسی به داده ها را ایجاد می کند، از یادگیری ماشینی برای شناسایی و هشدار در مورد فعالیت غیرعادی و بالقوه خطرناک استفاده می کند.

کشف و طبقه بندی داده ها

مکان، حجم و زمینه داده ها را در محل و در فضای ابری آشکار می کند.

نظارت بر فعالیت پایگاه داده

پایگاه‌های اطلاعاتی رابطه‌ای، انبارهای داده، داده‌های بزرگ و رایانه‌های اصلی را برای ایجاد هشدارهای بلادرنگ در مورد نقض خط‌مشی نظارت می‌کند.

اولویت‌بندی هشدار:

Imperva از هوش مصنوعی و فناوری یادگیری ماشینی برای نگاه کردن به جریان رویدادهای امنیتی و اولویت‌بندی مواردی که بیشترین اهمیت را دارند، استفاده می‌کند.

بیشتر بخوانید» گروه های امنیت شبکه در تلگرام

7 لایه امنیت اطلاعات

تا اینجای مقاله توانستید با امنیت اطلاعات آشنا شوید. اما در ادامه می خواهیم به شما 7 لایه مختلف از امنیت اطلاعات را ارائه دهیم. دانستن این لایه ها می تواند به شما کمک کند در شرکت های مختلف امنیت های بیشتری را برای اطلاعات ایجاد کنید. امنیت سایبری و همچنین امنیت اطلاعات نباید یک تکه فناوری باشد که امنیت را بهبود می بخشد. بلکه باید یک رویکرد لایه‌ای با جنبه‌های متعدد باشد تا از حفاظت جامع اطمینان حاصل شود.

این مهم است که بفهمیم یک رویکرد لایه‌ای از چه چیزی تشکیل شده است. به طور کلی، 7 لایه امنیت سایبری وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در زیر، به بررسی این موضوع می پردازیم که اینها چیست و چرا اهمیت دارند.

1. دارایی های حیاتی

این داده هایی است که حفاظت از آنها کاملاً حیاتی است. کسب و کارها چه بخواهند آن را بپذیرند یا نه، هر روز با نیروهای مخرب مواجه می شوند. سوال این است که رهبران چگونه با این نوع حفاظت برخورد می کنند؟ و چه تدابیری برای محافظت در برابر تخلفات اتخاذ کرده اند؟

نمونه ای از دارایی های حیاتی در صنعت بهداشت و درمان، نرم افزار پرونده الکترونیک پزشکی (EMR) است. در بخش مالی، سوابق مالی مشتریانش.

2. امنیت داده ها

امنیت داده زمانی است که کنترل‌های امنیتی برای محافظت از انتقال و ذخیره داده‌ها وجود دارد. باید یک اقدام امنیتی پشتیبان برای جلوگیری از از دست رفتن داده ها وجود داشته باشد، این همچنین به استفاده از رمزگذاری و بایگانی نیاز دارد.

امنیت داده ها یک تمرکز مهم برای همه مشاغل است زیرا نقض داده ها می تواند عواقب ناگواری داشته باشد.

3. Endpoint Security

این لایه امنیتی اطمینان حاصل می کند که نقاط پایانی دستگاه های کاربر توسط رخنه ها مورد سوء استفاده قرار نمی گیرند. این شامل محافظت از دستگاه های تلفن همراه، رایانه های رومیزی و لپ تاپ ها می شود.

سیستم های امنیتی نقطه پایانی بسته به نیاز یک کسب و کار، محافظت را در شبکه یا در فضای ابری امکان پذیر می کنند.

4. امنیت برنامه

این شامل ویژگی های امنیتی است .که دسترسی به یک برنامه و دسترسی آن برنامه به دارایی های شما را کنترل می کند. همچنین شامل امنیت داخلی خود برنامه می شود.

اغلب اوقات، برنامه‌ها با اقدامات امنیتی طراحی می‌شوند .که همچنان در هنگام استفاده از برنامه محافظت می‌کنند.

5. امنیت شبکه

اینجاست که کنترل‌های امنیتی برای محافظت از شبکه کسب‌وکار اعمال می‌شود. هدف جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به شبکه است. به روز رسانی منظم همه سیستم ها در شبکه تجاری با وصله های امنیتی لازم، از جمله رمزگذاری، بسیار مهم است. برای محافظت بیشتر در برابر هرگونه تهدید، همیشه بهتر است رابط های استفاده نشده را غیرفعال کنید.

6. امنیت محیطی

این لایه امنیتی تضمین می کند که هر دو روش امنیتی فیزیکی و دیجیتال از یک کسب و کار به عنوان یک کل محافظت می کنند. این شامل مواردی مانند فایروال است که از شبکه تجاری در برابر نیروهای خارجی محافظت می کند.

7. لایه انسانی

با وجود اینکه لایه انسانی به عنوان ضعیف ترین حلقه در زنجیره امنیتی شناخته می شود، لایه ای بسیار ضروری است. این شامل کنترل های مدیریتی و شبیه سازی های فیشینگ به عنوان مثال است.

هدف این کنترل های مدیریت انسانی محافظت از مواردی است که از نظر امنیت برای یک کسب و کار بسیار حیاتی است. این شامل تهدید بسیار واقعی است که انسان ها، مهاجمان سایبری و کاربران مخرب برای یک تجارت ایجاد می کنند.

چگونه یک رویکرد امنیت سایبری لایه ای ایجاد کنیم؟

ایجاد یک رویکرد امنیت سایبری لایه ای یک فرآیند تدریجی و روزانه است. برای شروع، باید موجودی خود را بررسی کنید تا تعداد دستگاه های استفاده شده، سیستم ها و همچنین فایروال ها را مشخص کنید. سپس، در صورت لزوم می توانید امنیت را در لایه های مختلف اضافه کنید.

بله، دنیای کار تغییر کرده است . به همین دلیل این فرصت برای مهاجمان فراهم شده است تا به داده های حساس دست پیدا کنند.برای محافظت از کسب‌وکارتان، آزمایش‌های منظمی انجام دهید. تا مطمئن شوید که کنترل‌های امنیتی شما مؤثر هستند و مهم‌تر از همه، درست کار می‌کنند.

اگر به راه حل های امنیتی جدید نیاز دارید، بهتر است یک تجزیه و تحلیل امنیتی انجام دهید. تا بفهمید واقعاً به چه چیزی نیاز دارید. دریابید که آیا پیروزی های سریعی وجود دارد که از طریق آن می توانید مطابق با مقررات صنعت دست یابید.ایجاد یک رویکرد امنیت سایبری لایه‌ای برای موثر بودن نیاز به یک استراتژی دارد. واقعیت این است که کسب و کارها باید برای حمله آماده باشند. به این معنی که شما دائماً باید اقدامات امنیتی خود را آزمایش کنید و در صورت لزوم تنظیم کنید.